Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός;

Ο υπερθυρεοειδισμός είναι η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (Τ3 και Τ4) από όσο έχει ανάγκη ο οργανισμός.

Πόσο συχνός είναι;

Ο υπερθυρεοειδισμός είναι πιο συχνός στις γυναίκες και στους καπνιστές. Η συχνότητά του είναι περίπου 1.3%, ενώ στις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες φτάνει το 4-5%.

Ποια τα αίτια του υπερθυρεοειδισμού;

Οι πιο συχνές αιτίες του υπερθυρεοειδισμού είναι η αυτοάνοσης αιτιολογίας-νόσος Grave’s, ο (οι) αυτόνομος (ι) όζος (ι) του θυρεοειδούς (τοξικό αδένωμα, τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη) και η θυρεοειδίτιδες. Αν το αίτιο του υπερθυρεοειδισμού είναι η θυρεοειδίτιδα, δηλαδή μία φλεγμονή του θυρεοειδούς, μπορεί να είναι παροδικός, όπως συμβαίνει στην λοχεία, επιλόχεια θυρεοειδίτιδα.

Ποια είναι τα συμπτώματα και σημεία;

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να μιμηθεί διάφορες παθήσεις καθώς εκδηλώνεται με μία πληθώρα συμπτωμάτων και σημείων:

• Απώλεια βάρους με αυξημένη πρόσληψη τροφής
• Ταχυπαλμία
• Αρρυθμία
• Νευρικότητα, άγχος, συναισθηματική μεταβλητότητα
• Τρέμουλο
• Εφίδρωση
• Αυξημένη ευαισθησία στην ζέστη
• Διάρροια
• Διαταραχές του κύκλου στις γυναίκες
• Κούραση
• Λεπτά εύθραυστα μαλλιά
• Υγρό δέρμα
• Βρογχοκήλη (διόγωση θυρεοειδούς)
• Πρόπτωση οφθαλμών
• Διπλωπία
• Ξηρότητα ματιών, ευαισθησία στο φως (φωτοφοβία)

Πως διαγιγνώσκεται ο υπερθυρεοειδισμός;

Ο υπέρθυρεοειδισμός διαγιγνώσκεται με αιματολογικές εξετάσεις, φυσική εξέταση και λήψη ιστορικού, ενώ για την διερεύνηση του αιτίου απαιτούνται εξειδικευμένες απεικονιστικές εξετάσεις.

Ποιες είναι οι επιπλοκές του υπερθυρεοειδισμού;

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε μία σειρά επιπλοκών:

• Καρδιαγγειακά προβλήματα
• Αρρυθμίες
• Οστεοπενία, οστεοπόρωση
• Οφθαλμοπάθεια, διπλωπία, απώλεια όρασης
• Υπογονιμότητα
• Δερμοπάθεια
• Θυρεοτοξική κρίση, κώμα

Πως θεραπεύεται ο υπερθυρεοειδισμός;

Υπάρχουν 3 θεραπευτικές επιλογές για τον υπερθυρεοειδισμό και η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από το αίτιο του υπερθυρεοειδισμού, τις συνοσηρότητες, την ηλικία και την προτίμηση του ασθενούς. Οι επιλογές αυτές είναι: τα αντι-θυρεοειδικά φάρμακα, το ραδιενεργό ιώδιο και η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα.