ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (Τ3 και Τ4) από όσο έχει ανάγκη ο οργανισμός.
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (Τ3 και Τ4) από όσο έχει ανάγκη ο οργανισμός.
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι πιο συχνός στις γυναίκες και στους καπνιστές. Η συχνότητά του είναι περίπου 1.3%, ενώ στις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες φτάνει το 4-5%.
Οι πιο συχνές αιτίες του υπερθυρεοειδισμού είναι η αυτοάνοσης αιτιολογίας-νόσος Grave’s, ο (οι) αυτόνομος (ι) όζος (ι) του θυρεοειδούς (τοξικό αδένωμα, τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη) και η θυρεοειδίτιδες. Αν το αίτιο του υπερθυρεοειδισμού είναι η θυρεοειδίτιδα, δηλαδή μία φλεγμονή του θυρεοειδούς, μπορεί να είναι παροδικός, όπως συμβαίνει στην λοχεία, επιλόχεια θυρεοειδίτιδα.
Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να μιμηθεί διάφορες παθήσεις καθώς εκδηλώνεται με μία πληθώρα συμπτωμάτων και σημείων:
Ο υπέρθυρεοειδισμός διαγιγνώσκεται με αιματολογικές εξετάσεις, φυσική εξέταση και λήψη ιστορικού, ενώ για την διερεύνηση του αιτίου απαιτούνται εξειδικευμένες απεικονιστικές εξετάσεις.
Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε μία σειρά επιπλοκών:
Υπάρχουν 3 θεραπευτικές επιλογές για τον υπερθυρεοειδισμό και η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από το αίτιο του υπερθυρεοειδισμού, τις συνοσηρότητες, την ηλικία και την προτίμηση του ασθενούς. Οι επιλογές αυτές είναι: τα αντι-θυρεοειδικά φάρμακα, το ραδιενεργό ιώδιο και η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα.