ΓΕΝΕΤΙΚΑ / ΟΙΚΟΓΕΝΗ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΦΑΙΟΧΡΩΜΟΚΥΤΤΩΜΑΤΟΣ / ΠΑΡΑΓΑΓΓΛΙΩΜΑΤΟΣ
Τα γενετικά/οικογενή σύνδρομα φαιοχρωμοκυττώματος/παραγαγγλιώματος είναι σύνδρομα στα οποία κληρονομείται η εμφάνιση φαιοχρωμοκυττώματος/παραγαγγλιώματος.
To 40% των ασθενών με φαιοχρωμοκύττωμα/παραγαγγλίωμα παρουσιάζει τον όγκο (-ους) ως μέρος ενός εκ των γενετικών/οικογενών συνδρόμων, που κληρονομούνται μέσω γενετικών μεταλλάξεων. Παρόλα αυτά, μόνο ένα 10-15% των ασθενών γνωρίζει την ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού σύμφωνου με μία τέτοια γενετική μετάλλαξη.
Επιστροφή στην αρχήΟι όγκοι στα σύνδρομα αυτά, εμφανίζονται τουλάχιστον μία δεκαετία νωρίτερα ( π.χ. 29 ετών ο μέσος όρος για μεταλλάξεις των γονιδίων SDHB και SDHD), είναι συχνά πολλαπλοί, αμφοτερόπλευροι, συνυπάρχουν με άλλους όγκους, ενδοκρινικούς και μη, ενώ αρκετές φορές είναι πολυεστιακοί.
Επιστροφή στην αρχήΚάποιες γενετικές μεταλλάξεις σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο μεταστάσεων, όπως οι μεταλλάξεις του γονιδίου SDHB, που εντοπίζονται στο 40% των μεταστατικών φαιοχρωμοκυττωμάτων/παραγαγγλιωμάτων.
Επιστροφή στην αρχήΤα πιο γνωστά γενετικά σύνδρομα φαιοχρωμοκυττώματος/παραγαγγλιώματος είναι τα παρακάτω:
Επιστροφή στην αρχήΗ νόσος VHL είναι ένα οικογενές σύνδρομο, που προδιαθέτει την ανάπτυξη πολλαπλών αγγειοβριθών όγκων, όπως:
Η νόσος κληρονομείται κατά τον επικρατή αυτοσωμικό χαρακτήρα και η επίπτωσή της είναι 1 στις 36000 γεννήσεις.
Επιστροφή στην αρχήΟ μέσος όρος εμφάνισης φαιοχρωμοκυτώματος/ παραγαγγλιώματος είναι τα 28 έτη, ενώ η νεαρότερη ηλικία που έχει αναφερθεί είναι τα 5 έτη. Τα φαιοχρωμοκυτώματα είναι συχνά αμφοτερόπλευρα.
Επιστροφή στην αρχήΟι ασθενείς με την νόσο VHL διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του νεφρού, ο οποίος συμβαίνει περίπου στα 2/3 των ασθενών.
Επιστροφή στην αρχήΟι φορείς της μετάλλαξης χρειάζονται τακτική παρακολούθηση, που ξεκινά από την γέννηση, για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των όγκων.
Επιστροφή στην αρχήΗ Νευροινωμάτωση είναι μία γενετική διαταραχή που κληρονομείται επίσης με τον επικρατή αυτοσωμικό χαρακτήρα και η επίπτωσή της είναι 1 στα 2600-3000 άτομα.
Επιστροφή στην αρχήΟι ασθενείς, κατά την διάρκεια της ζωής τους, εμφανίζουν μία σειρά από κλινικές εκδηλώσεις, όπως:
Το φαιοχρωμοκύττωμα/παραγαγγλίωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία από την νεογνική έως την γεροντική με μέσο όρο διάγνωσης τα 42 έτη.
Επιστροφή στην αρχήΟι ασθενείς με νευροινωμάτωση παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν κακοήθεις όγκους των νεύρων, του γαστρεντερικού και ραβδομυοσαρκώματα.
Επιστροφή στην αρχήΚαι σε αυτό το γενετικό σύνδρομο, η τακτική παρακολούθηση, εφόρου ζωής είναι ζωτικής σημασίας.
Επιστροφή στην αρχήΤα σύνδρομα αυτά σχετίζονται με κληρονομούμενο φαιοχρωμοκύτtωμα/παραγαγγλίωμα και οφείλονται σε μεταλλάξεις των ενζύμων SDHD, SDAF2, SDHC, SDHB, που είναι απαραίτητα για την παραγωγή ενέργειας στα κύτταρα. Ονομάζονται οικογενές σύνδρομο παραγγαγλιώματος 1, 2, 3, 4, αντίστοιχα και κληρονομούνται με τον επικρατή αυτοσωμικό χαρακτήρα.
Επιστροφή στην αρχήΤο πιο συχνό είναι το οικογενές σύνδρομο παραγγαγλιώματος 1, όπου οι ασθενείς αναπτύσσουν φαιοχρωμοκυτώματα /παραγαγγλιώματα, μόνο εάν κληρονομήσουν την μετάλλαξη από τον πατέρα τους και όχι από την μητέρα τους. Το 50% των ασθενών θα αναπτύξουν όγκους μέχρι την ηλικία των 31 ετών. Από την άλλη, οι φορείς της μετάλλαξης για το γονίδιο SDHB αναπτύσσουν φαιοχρωμοκυτώματα/παραγαγγλιώματα, είτε κληρονομήσουν την μετάλλαξη από τον πατέρα είτε από την μητέρα.
Επιστροφή στην αρχήΟι ασθενείς με οικογενές σύνδρομο παραγγαγλιώματος 1, 2, 3, 4 παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο κακοήθειας. Για παράδειγμα, οι ασθενείς με το οικογενές σύνδρομο παραγγαγλιώματος 1 είναι δυνατόν να αναπτύξουν νεφρικό καρκίνωμα και γάστρο-εντερικούς στρωματικούς όγκους, ενώ οι φορείς της μετάλλαξης για το γονίδιο SDHB παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο κακοήθους παραγαγγλιώματος και καρκίνου του νεφρού.
Επιστροφή στην αρχήΟμοίως, και σε αυτό το γενετικό σύνδρομο, η τακτική παρακολούθηση, εφόρου ζωής είναι ζωτικής σημασίας.
Επιστροφή στην αρχή