ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Η παχυσαρκία επιφέρει επιπτώσεις στην υγεία ενός ατόμου, επηρεάζοντας την ικανότητα για εργασία, την κοινωνική ζωή, ακόμη και το ίδιο το προσδόκιμο ζωής.
Ως παχυσαρκία ορίζεται το υπερβολικό βάρος, που προδιαθέτει σε σοβαρά προβλήματα υγείας, λόγω αύξησης του σωματικού λίπους. Η αύξηση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο για την ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακής νόσου, υπέρτασης και κάποιων μορφών καρκίνου.
Επιστροφή στην αρχήΗ συχνότητα της παχυσαρκίας είναι ανοδική, σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, έχοντας πλέον λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας. Στην Ελλάδα 25% του πληθυσμού είναι παχύσαρκοι.
Επιστροφή στην αρχήΗ μέτρηση του Δείκτη μάζας σώματος είναι γενικώς αποδεκτή για τον καθορισμό του βαθμού παχυσαρκίας ή του αποκλεισμού της. Συνήθως συνοδεύεται από την μέτρηση της περιφέρειας της μέσης.
Επιστροφή στην αρχήΥπάρχουν διάφορες αιτίες παχυσαρκίας. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις η παχυσαρκία οφείλεται σε ένα συνδυασμό:
που οδηγούν σε διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ προσλαμβανόμενης τροφής και καταναλισκόμενης ενέργειας. Άλλοι παράγοντες που οδηγούν ή συμβάλλουν στην παχυσαρκία είναι:
Η λεπτίνη είναι ορμόνη που απελευθερώνεται από τα κύτταρα του λιπώδους ιστού και ενημερώνει τον εγκέφαλο για τα επίπεδα ενέργειας του σώματος, την ποσότητα δηλαδή λίπους στον οργανισμό μας. Στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στον υποθάλαμο βρίσκεται ένα πολύπλοκο νευροενδοκρινικό δίκτυο, που περιλαμβάνει ορεξιογόνους και ανερεξιογόνους νευρώνες. Η λεπτίνη μαζί με άλλες ορμόνες που εκκρίνονται από το γαστρεντερικό, διεγείρει τους ανορεξιογόνους νευρώνες και αναστέλλει τους ορεξιογόνους. Μία σειρά από αλληλεξαρτώμενα σήματα θα οδηγήσουν τελικά σε αναστολή της όρεξης και κατανάλωση της αποθηκευμένης ενέργειας.
Επιστροφή στην αρχήΟι πιο σοβαρές επιπλοκές τόσο της παχυσαρκίας όσο και της αύξησης του βάρους στα όρια του υπέρβαρου είναι:
Μετά την διάγνωση της παχυσαρκίας ή της αύξησης του βάρους στα όρια του υπέρβαρου θα πρέπει να γίνει από τον ενδοκρινολόγο διερεύνηση του αιτίου, των πιθανών επιπλοκών του αυξημένου σωματικού βάρους και το ρίσκο που έχει ο κάθε ασθενής να αναπτύξει μία ή περισσότερες από τις επιπλοκές σχετιζόμενες με την παχυσαρκία. Αυτό περιλαμβάνει ιστορικό, φυσική εξέταση, αιματολογικές και ανάλογα με την περίπτωση απεικονιστικές εξετάσεις.
Επιστροφή στην αρχήΟ στόχος της θεραπείας της παχυσαρκίας είναι η πρόληψη, ή η θεραπεία των επιπλοκών της παχυσαρκίας και η βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ασθενούς. Η θεραπεία πρέπει να εξατομικεύεται ώστε να επιτυγχάνεται ο στόχος. Ο πυρήνας της θεραπείας είναι η αλλαγή της διαιτολογικής συμπεριφοράς του ατόμου και η επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ της προσλαμβανόμενης και καταναλισκόμενης ενέργειας: